Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

3 Poems contain base coin

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.17-28.17

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.17

German Translation

[1] گر دست دهد خاک کف پای نگارم
بر لوح بصر خط غباری بنگارم

[2] بر بوی کنار تو شدم غرق و امید است
از موج سرشکم که رساند به کنارم

[3] پروانه او گر رسدم در طلب جان
چون شمع همان دم به دمی جان بسپارم

[4] امروز مکش سر ز وفای من و اندیش
زان شب که من از غم به دعا دست برآرم

[5] زلفین سیاه تو به دلداری عشاق
دادند قراری و ببردند قرارم

[6] ای باد از آن باده نسیمی به من آور
کان بوی شفابخش بود دفع خمارم

[7] گر قلب دلم را ننهد دوست عیاری
من نقد روان در دمش از دیده شمارم

[8] دامن مفشان از من خاکی که پس از من
زین در نتواند که برد باد غبارم

[9] حافظ لب لعلش چو مرا جان عزیز است
عمری بود آن لحظه که جان را به لب آرم

[1] If the dust of the sole of my idol's foot give aid
With it on the tablet of vision ,a dusty line whereby my vision may be increased I will draw

[2] Overwhelmed in desire of Thy embrace I became and my hope is
That ,through the violence of the wave of my tear ,me to reach to the shore ,it the wave may cause .

[3] If in desire of my life ,His order reach me ,
That very moment ,like the candle ,in a moment ,my life a sacrifice for Him I surrender .

[4] To - day ,from fidelity to me ,turn not away Thy head and think
Of that night ,when ,through grief ,my hand in prayer ,I uplift .

[5] For the consolation of lovers ,Thy two tresses ,
A great covenant ,gave ; and my rest ,took .

[6] O breeze murshid me ,a fragrant waft from that cup of wine of divine love bring :
For ,from the grief of wine - sickness temptations of the world me convalescence ,that perfume giveth .

[7] If the Friend establish not the proof of the base - coin of my heart ,
From my eye ,in His path ,current coin tears I reckon .

[8] From me ,dusty ,shake not in pride thy skirt .For ,after death ,
From this door ,it is not possible that my dust even the whirling wind can take .

[9] Hafiz since His ruby lip is as the dear soul to me ,
That moment when to the lip of the true Beloved I bring my soul ,a lasting life mine will be .

[1] Meine Worte haben gelobt die Locken,Deßhalb hauchen sie nun Gerüche süß wieDüfte des Moschus.

[2] Wenn der Staub der Sohlen der Freundinn zu mir kommt,Will ich auf der Tafel des Aug's mit StaubeLinien zeichnen.

[3] Ich versank in deiner Umarmung Wünschen,Doch ich hoffe an das Gestade aus derFluth mich zu retten.

[4] Fodert mir ihr Schmetterling ab die Seele,Will ich wie die Kerze im AugenblickeOpfern die Seele.

[5] Ziehe nicht zurück vom Gemüth die Treue,Denk der Nacht, wo ich zum Gebet die Hand ausSchmerzen erhoben.

[6] Deine schwarzen Locken versprachen alleHerzen zu bewahren, und meines habenSie mir geraubet.

[7] Ostwind bring' mir einen Geruch vom Weine,Denn mich heilen diese Gerüche von demHefen des Schmerzens.

[8] Wenn sie keinen Werth für das Herz bestimmet,Will ich auf dem Weg statt der baaren MünzeStreuen die Augen.

[9] Wisch' nicht ab den Staub von dem Saum des KleidesBin ich einstens Staub, so vermag von dir keinWind mich zu wehren.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.101-10.101

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.101

German Translation

[1] دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند

[2] ناموس عشق و رونق عشاق می‌برند
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند

[3] جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اکسیر می‌کنند

[4] گویند رمز عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیست که تقریر می‌کنند

[5] ما از برون در شده مغرور صد فریب
تا خود درون پرده چه تدبیر می‌کنند

[6] تشویش وقت پیر مغان می‌دهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر می‌کنند

[7] صد ملک دل به نیم نظر می‌توان خرید
خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند

[8] قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند

[9] فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند

[10] می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند

[1] Thou knowest what tale it is that the harp and the lyre renowned men of piety make
Secretly drink ye wine of love and reveal it not that thee precious they may make .

[2] The honour of love and the splendour of lovers ,they take
The censure of the young and the reproof of the old ,they make .

[3] Save the base coin ,is no result .Yet ,
In this fancy it is that vainly alchemy they make .

[4] They say To any one utter ye not love's mystery from any one hear it not
It is a difficult story for the concealing of love is impossible whereof relation ,they make .

[5] Without the door ,we being deceived by a hundred deceits ,
Let us see ,within the screen ,what device they make .

[6] 5Time's vexation ,they give the Pir of the Magians
Behold what sport with the Pir ,these holy travellers make

[7] One can purchase a hundred honours with half a glance ,
In this act of glance - making deficiency ,lovely ones make .

[8] With effort and struggle ,a crowd established union with the true Beloved
Reliance on Fate saying if union be decreed union will be another crowd make .

[9] In short ,on Time's permanency ,rely not
For this world is the workshop wherein change they make .

[10] Drink wine .For the Shaikh ,and Hafiz ,and the Mufti and the Muhtasib ,
All when thou lookest well fraud openly abstaining from wine ,secretly drinking wine make .

[1] Begreifst du, was die Leier, was Die Laute dir für Lehren machen? Sie sagen: trinke heimlich Wein! Verdruß wird man dir sonsten machen.

[2] Sie breiten aus der Liebe Ruhm Die Glorie der Verliebten. Sie fahren fort, so Alt als Jung Mit Schmähungen berühmt zu machen.

[4] Sie sagen: sprecht und höret nichts Von den Geheimnissen der Liebe. Es ist ein allzu schweres Ding, Wovon sie die Beschreibung machen.

[5] Ich weilte vor der Freundinn Thür, Mit tausendlei Betrug gelocket, Ich möchte wissen, was sie wohl Darin für einen Rathschlag machen.

[6] Es geben diese Bettler nur Dem Wirthe Sorg' und Plage, Sie rauben seine Zeit, o sieh! Was sie dann mit dem Alten machen.

[10] Trink' Wein, denn scheinet dir der Scheih, Der Vogt, und selbst Hafis, der Dichter Auf gutem Weg, so wisse, daß Sie alles mit Verstellung machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.112-10.112

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.112

German Translation

[1] دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

[2] رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

[3] جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
و آتش چهره بدین کار برافروخته بود

[4] گر چه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
که نهانش نظری با من دلسوخته بود

[5] کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل
در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود

[6] دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود

[7] یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

[8] گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ
یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود

[1] Last night ,He the true Beloved came and His cheek ,He had enkindled .
Let us see ,the grief - stricken heart of the lover how He had consumed .

[2] The custom of lover - slaying and the way of city - upsetting
Was a garment that ,on His form ,He had stitched .

[3] Rue for His own face ,He the true Beloved regarded the lover's soul
And ,for this work of consuming the lover the ruddy fire of His cheek ,had enkindled .

[4] Although ,outwardly ,He spake saying : I will cruelly slay thee ,I saw
That secretly towards me ,heart - consumed ,His glance had been .

[5] The black infidelity of His dark tress attacked the path of faith and that one of stony heart ,
In its faith's path ,a torch formed of His ruddy face ,had enkindled .

[6] To hand ,much blood my heart brought ; but ,my eye with bloody tears spilled it
Allah ,Allah this blood who had expended who had collected

[7] The true Beloved ,sell not for the world and in the world's attachments be not foot - bound For ,much ,it profited not
That one who ,for base gold ,Yusuf ,had sold .

[8] He spake ,and sweetly spake Hafiz go and burn the khirka
O Lord from whom ,this power of base - coin recognising is it that He had learned

[1] Gestern kam der Wein, die Wangen waren entflammet, Ach wie lange noch wirst, elendes Herz, du verbrannt!

[2] Liebender Mord, und die Kunst, die Städte in Aufruhr zu bringen, Sind ein Ehrenkleid, meinem Geliebten geweiht.

[3] Seelen der Liebenden sind für ihn ein Schleier der Wangen, Dieser Funke hat mehreres Feuer entflammt:

[4] Wenn er öffentlich spricht, ich will dich Armer ermorden, Seh' ich doch, wie er dabei manchmal verstohlen herblickt,

[5] Zwar ergreift sein ungläubiges Haar die Pfade des Glaubens, Aber vom Herzen aus Stein sprangen mir Funken heraus.

[6] Blut erwarb sich das Herz, vom Aug' ward's wieder vergoßen, Gott! mein Gott! was verlor und was gewinn' ich zuletzt.

[7] Du verkaufe den Freund um alle Güter der Welt nicht, Denn mit nichten gewann, wer einst Jusufen verkauft.

[8] Geh', verbrenne dein Kleid Hafis, so sprach der Geliebte, Herr! wo hat er so viel Herzenserfahrung gelernt.